Een paarse dag.

Ik heb zo’n dag vandaag… alles neigt naar paars…
Zou het mijn kruinchakra kunnen zijn die spreekt?
Het zou best kunnen.
Chakra’s die uit balans zijn, dat is geen fijn gevoel.

Blijkbaar is er met mijn onderste chakra, de stuitchakra, die houdt van rood, ook wat aan de hand…
Ik ga zitten aan mijn creatieve tafel om te luisteren wat die twee elkaar te vertellen hebben.
Ik neem een van mijn kunstzinnige dagboeken…
Eentje dat ik zelf heb gemaakt (ingebonden met coptic stitch) van enkele van mijn gerecycleerde schilderijtjes op allerlei soorten papier.
Ik sla het dagboek zonder nadenken gewoon open., zo heb ik een dubbel blad (vandaar de vouw in het midden, die niet echt opvalt).
Ik laat gebeuren wat gebeuren wil.
Paars, rozerood en een beetje wit gaan in dialoog.
Het is een snel, heel snel gebeuren.
Verf wordt gesmeerd over de bladzijden met dikke vlugge vegen van een breed penseel, er zijn geen rechtlijnige scheidingen, alles mengt zich grenzeloos door elkaar heen.
Rozerood en paars ontmoeten mekaar.
Net zoals ik bij dit zuiver gevoelsmatige werken ook mezelf tegenkom.

Als ik denk dat het klaar is, komen er nog intuïtieve krassen in de verf, waardoor het witte blad ook weer zichtbaar wordt.
Ik loop over van tevredenheid.
Contentement… Waaw !
Ik ervaar verbondenheid.
Ik voel dat alles weer stroomt.
Alles gaat in één vloeiende beweging van boven naar onder en weer terug.
De energie vindt zijn natuurlijke flow.
Ik vul me met de kracht ervan.
Alweer een geluksmomentje.

Ik wens je een fijne dag, met gelukspareltjes.
Laat de energie maar stromen en zijn werk doen…
Het wordt een prachtige dag.
Dikke knuffel.

❤️