
Het begint al aardig op te klaren buiten…
Kijk, het zonnetje piept al door de wolkjes…
Zie daar, een vlekje blauw…
Ah, tof…
Zullen we een eindje wandelen?
Ja, da’s goed.
Ik trek toch maar mijn jas aan, misschien is het zo warm niet als ik denk dat het is…
Waar gaan we naartoe?
Ik weet het niet hoor… Niet te ver hé…
Zullen we een eind in het bos gaan wandelen, onder de bomen…
De kleuren zijn zo mooi in het herfstzonnetje.
Er zijn veel paddenstoelen dit jaar, ‘t schijnt, ik heb dat gehoord op ‘t nieuws.
En de vogeltjes, die zijn er ook nog volop…
Zelfs in ons tuintje fluiten ze nu hun mooiste lied, alsof het lente is.
Naar ‘t bos… echt?
Dan moet ik wel mijn wandelschoenen aantrekken hoor, want de paadjes zijn waarschijnlijk modderig met de regen van de laatste dagen.
Da’s goed.
Ik wacht wel.
Ben je klaar?
Straks is ‘t de moeite niet meer om nog te vertrekken…
Weg zijn we…
Zie ze gaan…
Dicht tegen mekaar aan.
Verbonden met de muziek uit hun eigen smartphone…
Ik wens je een heel fijne dag.
Misschien een deugddoende wandeling maken, samen of alleen… al dan niet met vogelgezang.
Dikke knuffel.
❤️