
Hoe zal ik beginnen?
Ik ben dit weekend met mijn camera op stap geweest in mijn buurt.
Wanneer de natuur zich in zo’n prachtige kleuren en geuren tooit, word ik naar buiten getrokken alsof ik aan een elastiekje hang.
De honger en hunkering naar natuurlijke schoonheid en stil worden zijn niet te stoppen. Ik wil er gretig aan voldoen, aan tegemoetkomen.
Er hangt energie in de lucht om voor lange tijd mijn batterij op te laden.
Ik zie zoveel mooie beelden om me heen, dat ik wanneer ik wandel, geen stap vooruit kom.
Ik blijf om de haverklap staan, omdat mijn mond gewoon openvalt van verbazing, en mijn hart vervuld wordt met een oneindige energie en een gevoel van liefdevolle verliefdheid…
Het is moeilijk uit te leggen.
Net zoals het onbegonnen werk is om de meest indrukwekkende foto uit te kiezen om hier op mijn blog te plaatsen.
Ik wil niet overvallen worden door keuzestress en daarom heb ik gekozen voor een abstracte print, die ook vol kleur en beweging zit.
De abstractie die volkomen onvoorspelbaar op mijn papier verschijnt, herken ik ook in de herfst.
Bladeren die kriskras over mekaar heen gedwarreld zijn.
Her en der paddenstoelen die zich in allerlei soorten vermomming hullen alsof ze kameleons zijn.
De blauwe lucht met allerlei wolkenplukken voegt daar nog een extra dimensie aan toe…
Net zoals het geritsel van rossig, gelige, groen en okerkleurige blaadjes onder mijn schuifelde voeten.
Het was een fantastisch en adembenemend schouwspel.
Daar wil ik nog eventjes van nagenieten.
Er komen nog enkele mooie dagen aan, aangezwengeld door een frisse ochtend.
Midden in de natuur gebeuren wonderen.
Ik wens je een fijne dag.
Geniet van de kleuren om je heen.
Dikke knuffel.
❤️