
Het lijkt wel lang geleden dat ik nog eens met volle aandacht en goesting de tijd nam om echt creatief bezig te zijn. Het is niet dat ik met een writer’s block of een painter’s geconfronteerd ben, maar de tijd ontbrak me. Soms kreeg ik zelfs het gevoel dat de tijd niet bestond of een loopje met me nam. Ach, dat is het leven nu eenmaal. Het is wat het is, en zo is het goed.
De dagen worden al een ietsje korter, bezigheden in huis sluipen binnen door een kier van een raam op kipstand. Ik hoor regendrupjes tikken op het glas na een uitgedroogde zomer.
Ik vind mijn weg terug naar binnen. Naar mijn her en der verspreide schilderspullen, maar ook naar een plekje diep in mezelf.
Alles leidt me terug naar geïnspireerdheid. En dat bezorgt me een warm gevoel dat me diep doet ademen. Het voelt als weer thuiskomen na een lange omzwerving. Het voelt goed.
Het is even zoeken om mijn weg te vinden in dit nieuwe blogavontuur… maar het gaat wel lukken, met tijd en boterhammen, zoals ze hier zeggen.
Ik wens je nog een heel fijne dag.
Dikke knuffel.
Vreemd wat er al allemaal kan. Toch nog goede tekst.
Inderdaad mooie tekst maar jouw pen maakt het nog warmer 😘
Dit te lezen, geeft mij de kracht en de zin om erop uit te trekken, om te ontdekken wat de…
Lastig allemaal. Dikke knuffel ❤️
Mooi hoor ! Blij om nog eens wat van jou te horen. Ook hier ups en vele downs. Ondertussen 3…
Dag Claudine,
Heb je gevonden denk ik…
Dank je wel voor je mooie tekst en foto! Ben jou dankbaar. Ja, de herfst sluipt binnen he, voor mij wel een mooi seizoen…zo wat intiemer en een pracht aan kleuren. Ach, elke dag heeft wel zijn eigen kwaliteit! Dikke knuffel van Neste
LikeLike
Dankjewel Neste, knuffel ❤️
LikeLike