Dankjewelletjes

---

Twintig maart vandaag en de hele wereld zit op zijn gat.
Het is crisis op heel veel vlakken.
De winter is ook voorbij. De lente begint.
We zitten bijna weer op zomertijd.
Overal waar ik kijk op mijn beperkte wandelingen, of als ik een noodzakelijke boodschap doe, zie ik de mooiste tulpenbomen.
Magnolia’s hebben zich getooid in een overvloedig bloemenkleed.
Hoe schoon ook… alles lijkt in het niet te vallen bij de onheilsberichten in de media.

Er zijn momenten waarop ik alles wil weten wat er aan nieuws is…
En er zijn momenten waarop ik de boel gewoon afsluit, en weer rust wil vinden bij mezelf.
Gisteren was zo’n dag.
Geen nieuwsberichten, geen radio.
Ik heb in de luisterbib gratis luisterboeken gevonden. Gratis zonder lidmaatschap. Gratis tijdelijk wegens Corona.
Ik ben beginnen zoeken in de categorie ‘feelgood literatuur’.
Ik vond ‘Virgin river’.
Terwijl het verhaal op gang komt, heb ik volkomen Corona-vrij zitten schilderen.
Er kwam rust. Voor ik het besefte waren er drie uur gepasseerd.
Dat deed me heel veel deugd moet ik zeggen.
Even was er een last van mijn schouders gevallen.

Beperken van wat binnenkomt aan nieuws. Vermijden dat mijn hersenen op hol slaan bij woorden als crisis, recessie, besmetting enzovoort.
Ik wil dat vandaag ook doen.

Maar ik denk ook met grote dankbaarheid aan iedereen die zorg draagt voor iemand of voor iets.
Van in mijn kot, zijnde het creatief paradijsje, kan men nu mijn plakkaat zien hangen… eigenhandig geschilderd zopas nog…
’Dikke merci’…
Als ik eerlijk ben, is het ook een licht schouderklopje naar mezelf…
Ik probeer ook te zorgen, voor mezelf, voor mijn beestjes, en voor wie me lief is. Op mijn manier…
Ik roei met de al door het leven gehavende riemen die ik heb.
Meer kan ik ook niet doen…

Terwijl ik dit schrijf draaien 160 radiozenders overal ter wereld…
“ you’ll never walk alone “
…

Kippenvelmomentje…
Walk on with love in your heart and you’ll never walk alone…

Een mooie boodschap voor deze dag.
Ik wens je een ‘goede dag’.
Dikke knuffel.
❤️