Ik krijg het af en toe een tikkeltje benauwd.
Ademen gebeurt enkel nog aan de oppervlakte.
Te snel.
Ik heb lucht nodig.
Ik heb ademhonger.
Ik heb zo’n dorst naar kleurrijk licht.
Gedachten, gevoelens, emoties passeren zomaar de revue wanneer ik mijn tijd in noodzakelijke structuren plooi.
Soms lijken het wolken die snel wegdrijven op eigen kracht.
Soms blijven ze plakken tot ik ze vastgrijp en ze met de nodige mildheid benader, ze met zachte hand en een behoedzame zucht wegstuur, terug naar het grote uitspansel, dat er altijd blijf mee weet.
Een plek met plaats te over voor wat me bezwaart.
Mijn hoofd is leeggemaakt.
Er is even niets.
Het is stil.
Er is rust die ik met open armen verwelkom.
Kleuren krijgen alle ruimte.
Tinten brengen leven.
Mijn adem zakt tot diep in mijn buik.
Heel rustig.
Mijn ademhonger is gestild.
Mijn gedachten zijn gestild.
Alles is duidelijk wanneer het licht het magisch glasraam aanraakt.
Alles is kristalhelder.
Ik wens je een heel fijne dag.
Dikke knuffel
❤️
Het creatief paradijsje 