Linker

---

---

Dag lieve lezer, hoe is ‘t?
Je mag best antwoorden… het is geen ‘zomaar’ vraag, het is geen formaliteit…
Dus, nog eens: hoe is het, echt?

Ik stelde mezelf ook net die vraag.
Het antwoord liet op zich wachten…
Ik zweeg.

Zoals zo vaak blijven we wat in het ongewisse wat dat betreft.
Soms is het de tijd die ontbreekt om even stil te staan bij wat er is.
Soms is het het leven zelf dat ons inhaalt, en ons de woorden ontneemt.
Soms…
Soms ben ik gewoon te laf.
Soms heb ik te weinig moed om te luisteren…
Soms wil ik het gewoon niet weten.

Dan denk ik: gebruik wat je hebt om te komen waar je zijn wil…
Een niet zo voor de hand liggende insteek of zo…
Kom, creativiteit, laat me niet in de steek…

Hoewel ik puur rechtshandig ben, lijkt het dan heel handig om eens links aan de slag te gaan…
Hoe linker, hoe flinker… toch?
Onhandig gekriebel met een doodgewone zwarte stylo die van die vettige dikke punten zet waar de lijn begint… wat niet de bedoeling is, maar goed… Het helpt wel om antwoorden te laten komen, en te laten stromen. Het maakt niet uit dat het geen echte bic is…

Plots stroomt het…
Het loopt over…
Dus komt er kleur aan te pas…
Bij de ogen die niet matchen, maar toch veel lijken uit te drukken, van het soort onrust diep in mij…
Mijn wangen worden rood… van het ingespannen moe zijn.
Mijn blik aarzelt en blijft ergens hangen…

Ik zie wat jij niet ziet…

Lieve lezer…
het kan geen kwaad van even op het antwoord van jezelf te wachten…
Hoe gaat het met je?

Ik hoop dat het goed gaat met je…
Indien niet, courage…

Dikke knuffel.

❤️