Helaba, goedemorgen, goedendag…
Hoe gaat het met je vandaag?
Ik ben alvast begonnen met een ontspannend bubbelbadje…
Wel, niet echt…
Een gewoon schuimbaddeke… met zalig warm water, een ontspannend geurtje, bijna zen, en wel honderdduizend twinkelende, sprankelende, kleurrijke, spetterende belletjes.
Het water als een sluitend comfortdekentje om me heen.
Ik kan hier wel de hele dag blijven liggen…
Spijtig, warm water koelt natuurlijk ook af.
Met rimpelige vingers en tenen kom ik er uit.
Hier sta ik dan, druipend op mijn kleine badmat.
Ik kijk in de spiegel.
Oh, hemel… wat is dit?
Mijn rechterwang… een beetje dik, lijkt me…
Zou dat door het hamsteren komen?
Echt. Ik lijk wel een hamster…
Een hamstertje???
Als dat al zo is of was, vergeef ik het mezelf.
Excuses voor mijn kuddegedrag…
Het is soms sterker dan mezelf.
Met een vliegensvlugge veeg over het aangedampte spiegelglas land ik weer in mijn silo, in mijn cocon, in mijn kot.
Weg die gekke gedachten…
Heb jij dat ook zo lastig met al die cijfertjes waar we zo mee overspoeld worden, als waren we allemaal volleerde wetenschappers, virologen, statistici, het is me wat…
Zelfs met mijn wiskundige achtergrond vind ik het allemaal een beetje veel.
De cijfers zijn intriest. Hoe je ze ook bekijkt.
Ik wil je iets vragen…
Mag ik even bij je zijn?
Mag ik het heel even samen met jou heel stil laten worden.
Mag ik samen met jou even tot mezelf komen.
Mag de rust die diep in ons zit even gevoeld worden?
Mag ik me even verbonden voelen?
Mag ik mijn hoofd even op je schouder leggen…
Zo is het goed.
Jij mag ook je hoofd op mijn schouder laten rusten.
Verbinding voelen ook met wie niet aanwezig is…
Het is goed zo.
Het is in orde.
Dikke merci.
Ik wens je een fijne dag.
Een dag waarop je verbondenheid, vriendschap en warmte kan voelen.
Ik wens het je van harte…
Dikke knuffel
❤️
Het creatief paradijsje 